---

Żeby nie było, że się ociągam;). Kolejne prace przy skrzydłach. Uznałem, że sam styrodur i laminat to za mało - w nieuporcie takie skrzydła nie pożyły długo, następne dostały węgiel i po kilku mocnych glebach były wciąż całe. W kijankach też będzie dźwigar węglowy. A że pręty płaskowniki węglowe są i drogie i trzeba je mieć. A że nie lubię marnotrastwa i modele chcę zrobić z tego co mam w warsztacie, to dźwigary będą zrobione tak: najpierw wytopione rowki elektrycznym ustrojstwem przy linijce:







...na końcu każdego rowka jest wytopiony otworek, przez który został przewleczony rowing:



...który z kolei został przesączony żywicą i upchany w rowku, a następnie zawiązany na kawałku pianki, która ma na celu "naciągnać" dźwigar, dodatkowo żeby wyrównać powierzchnię wypełniłem rowki żywicą z mikrobalonem:







Po sklejeniu połówek w całość w miejscu łączenia wkleiłem klocek z twardej balsy - później w to będzie wklejony kołek ustalający:





No i czas zabrać się za laminowanie - zauważyłem, że na tym etapie trzeba się trzymać planu, materiały i narzędzia lepiej zawczasu przygotować, stół wyczyścić z wiórów i innego badziewia - to gwarantuje w miarę przyzwoity efekt. Tak więc nacięte kawałki tkaniny - przy tej ilości najszybciej posłużyć się szablonem:



Tkanina przugotowana, żywica rozrobiona, wałeczek i jedziemy:



Na końcówki poszła jedna warstwa 48g, potem pasek tejże tkaninyna zawiasy, na nie poszły paski delaminażu, na środek pasek grubszej tkaniny 80tki, i na cołaość znowu tkanina 48 i na to folia dziurkowana. Podobny zestaw na spód (oczywiście bez pasków na zawiasy). I taki "preparat" do wora:



Jak widać nie dałem warstwy odsączającej - celowo. Przy tej próżni moim zdaniem laminat wychodzi za suchy. Następnego dnia wyszło szydło tzn. skrzydło ;)z worka:



Po odcięciu nadlewek i delikatnym przeszlifowaniu takie strzydełko waży 145 gramów, prawie bez żadnych fałdek, natarcie ładnie sklejone, spływ ja żyleta - co tu dużo gadać - jestem z niego dumny :D: