W dniach 25 - 27 kwietnia 2014 roku, na lotnisku Aeroklubu Nadwiślańskiego w Lisich Kątach odbył się obóz treningowy zawodników kadry narodowej w modelarstwie kosmicznym zakończony ogólnopolskimi zawodami zaliczanymi do punktacji rocznej Pucharu Polski 2014. W obozie uczestniczył płocki kadrowiec Wojciech Krzywiński. W Pucharze Polski - konkurencji makiet rakiet S7 - startowała trójka płocczan: powracający po kilkuletniej przerwie Marcin Sikorski, debiutująca Daria Paskuda oraz Wojciech Krzywiński.

W tej konkurencji rywalizowało 11 zawodników z czołówką krajową na czele. Ocena statyczna wypadła bardzo korzystnie dla zawodników z Płocka. Prowadził Marcin Sikorski z modelem Ariane 1 L6 - wynikiem 526 pkt. Model Ariane 3 V17 Wojciecha Krzywińskiego uplasował się na trzeciej pozycji ze stratą do lidera zaledwie 6 pkt. Model Nike Apache Darii oceniono na 408 pkt. Jak to zwykle bywa, obowiązkowe loty potrafią przewrócić tabelę wyników - Daria awansowała na pozycję siódmą, Marcin po wzorowym acz prostym locie utrzymał się na podium zajmując trzecie miejsce. Zawody pucharu Polski wygrała Ariane 3 Wojciecha Krzywińskiego zyskując trzypunktową przewagę nad bardzo wysoko ocenionym lotem makiety Kosmos 3M Wojciecha Bobrowskiego z Krakowa.

Uczestnictwo w obozie treningowym kadry narodowej dawało szansę realizacji prób rekordowych w modelarstwie kosmicznym. Wykorzystał tę sytuację najbardziej doświadczony z płockich zawodników - Wojciech Krzywiński. W tym celu zabrał na obóz trzy makiety wysokościowe rakiet rekordowych tj. Hawk Test z NASA w skali 1:8,8. Nike Asp w skali 1:5,95 oraz Nike Smoke w skali 1:5,2, które po ocenie i kontroli technicznej dopuszczono do lotów. Efektem wykonanych siedmiu prób rekordowych było uzyskanie trzech nowych rekordów Polski w klasach S5A, S5E i S5F. W klasie makiet S5E uzyskano wynik 402 m tj.o 43% lepszy od dotychczasowego rekordu Polski. Jednocześnie zgłoszono go do CIAM FAI w Lozannie - do uznania jako rekord świata.

Niedziela i znów piękna pogoda. Postanowiłem ją wykorzystać i wybrałem się na lotnisko. Na miejscu był już Paweł i Krzysztof - nasz nowy kolega, który swoim trenerkiem skrzętnie szlifuje starty i lądowania. Mimo tego, że model podpisał "nielot" to jednak modelik sprawuje się bardzo dobrze - widać zapał pilota, a skoro jest zapał to są i duże postępy.
W ciągu tygodnia udało mi się naprawić uszkodzenia Motha z poprzedniego weekendu, więc na lotnisko wybrałem się z zamiarem potrenowania lotów do majowych zawodów. Po złożeniu modelu do kupy okazało się, że nie działają lotki. Nie zwróciłem uwagi, że w momencie "wybudowania" skrzydła z modelu rozłączyły się kable serwa i przedłużki. Jak wiadomo kable schowane są w skrzydłach. Nie poddałem się. Paweł skombinował kawałek drutu i już po około godzinie, jakimś cudem, udało mi się te kable naprawić i ponownie wciągnąć w skrzydła. Pod okiem Pawła wykonałem kilka lotów, podczas których model został doregulowany. Silnik dostał podkładki żeby zmniejszyć skłon, a powierzchnie sterowe wychylenia odpowiednie do makietowego latania. Po obiadku na pas podjechał Arek przewietrzyć helika i sprawdzić upgrade'owanego drona.

Ostatni weekend marca zaskoczył mile piękną modelarską pogodą - idealną na obloty konstrukcji powstających zimą w ciepełku domowych warsztatów. Mogliśmy poobserwować pierwsze wzloty piankowych Spitfire'ów - mojego "gotowca" MK 24 firmy DuraFly i MK IX - konstrukcję Roberta. Obloty udane choć muszę przyznać, że na ustawieniach zalecanych przez producenta mój Spit był dość narowisty. Druga niemiła niespodzianka, która mnie spotkała to kruche śmigło - przy stracie lekki kapotaż i zbierałem śmigło z klepiska. Spit Roberta lata znakomicie - jestem pod wrażeniem - choć sam pilot narzeka na brak mocy napędu. Arek pokazał nam na żywo modelik quadrocoptera z kamerką na pokładzie i monitorkiem podglądowym, który opisywał na forum. Bardzo fajna maszynka, bardzo stabilna w locie więc chyba można liczyć na sporo dobrej jakości filmików naszych poczynań widzianych okiem ptaka. Nie zabrakło też naszych młodych adeptów latania - Pawełek robi bardzo duże postępy - aż miło popatrzeć. Udało się też rozegrać parę rundek ESA. Jak zwykle walka była zacięta. Każdy zaliczył cięcia i chyba tylko Marcin wrócił z całym modelem choć w ostatniej walce odciął mi ogon. Na koniec próbowałem polatać Mothem. Model bardzo dobrze trzyma się powietrza i wydaje mi się, że to jest dobry wybór na pierwszą dużą makietę. Trzeba jednak zrewidować trochę swoje nawyki i przyzwyczaić się do bezwładności i opóźnienia reakcji na stery. W drugim locie nie trafiłem z podejściem, za to trafiłem w swoją nogę co skończyło się w sumie drobnymi uszkodzeniami poszycia.

VII edycja Płockiego Pikniku Lotniczego została odwołana. Jak donosi Gazeta Wyborcza sponsorzy uznali, że lotnisko jest znacznie mniej atrakcyjne niż wiślana skarpa, na dodatek trwają na nim prace odwadniające, a wojsko nie potwierdziło udziału w imprezie.
Relacja z konferencji, na której ogłoszono decyzję - Portal Płock: Link